گیاه دارویی انجدان رومی با نام علمی Levisticum officinale از تیره چتریان و از قدیمی ترین گیاهان دارویی و ادویه ای به شمار می رود. منشاء این گیاه آسیای میانه و نواحی شرق مدیترانه گزارش شده است.
دیوسکوریدس، پزشک و گیاه شناس یونانی قرن اول میلادی، این گیاه را بخوبی می شناخته و از آن نام برده است. رومیان باستان میوه آنرا برای هضم بهتر غذا می جویدند.
از قرن نهم میلادی این گیاه در اروپا برای مصارف غذایی، به عنوان ادویه و همچنین به دلیل خواص دارویی آن کشت می شده است.
نام “لویستیکوم” از کلمه لاتین “لاوار” به معنی تمیز کننده و شوینده اخذ شده که حاکی از خاصیت درمانی این گیاه است.
پیکر رویشی و حتی مزه و بوی این گیاه شباهت زیادی به کرفس دارد و کاربرد غذایی آن در اروپا به ویژه در کشورهای رومانی و فرانسه به دلیل عطر و مزه آن است که در انواع سوپ و سالاد مصرف می گردد.
ریشه پودر شده انجدان رومی نیز جایگزین فلفل سیاه است .
همچنین تخم نمک زده آن بر روی نان، پنیر و بیسکویت پاشیده می شود تا طعم و مزه آنها را دلچسب نماید.
